Osteocondrose intervertebral- patoloxía, da que os anciáns sufriron principalmente antes. Hoxe en día, a enfermidade tamén se produce en pacientes novos. Isto débese a que un número crecente de persoas leva un estilo de vida sedentario, pasa moito tempo no ordenador e non presta a debida atención á actividade física. A osteocondrose desenvólvese cunha posición non natural da columna vertebral e debilidade dos músculos das costas. A patoloxía trátase con éxito, pero é importante consultar a un especialista canto antes.
Que é a osteocondrose?
A osteocondrose é unha enfermidade da columna vertebral, que se caracteriza por lesións dos discos intervertebrais, así como polos propios tecidos das vértebras. A patoloxía é perigosa por varias complicacións, as máis graves das cales son as hernias e saíntes vertebrais. É moi importante evitar que a situación se agrave e comezar axiña o tratamento da osteocondrose traseira.
Causas
A principal razón para o desenvolvemento da osteocondrose,segundo moitos expertos, a carga distribúese incorrectamente na columna vertebral. O resultado do exceso de presión é un cambio na estrutura da cartilaxe.
O desenvolvemento da osteocondrose tamén está facilitado por factores como:
- Predisposición hereditaria
- Lesión na columna vertebral
- Enfermidade metabólica
- Falta de actividade física
- Embarazo
- Estrés
- Exceso de traballo
- Sobrepeso
- Malos hábitos
O grupo de risco de morbilidade inclúe empregados de oficina, condutores, caixeiros e deportistas.
Etapas do desenvolvemento
Hai 4 etapas do desenvolvemento da enfermidade:
- Primeira etapa. . . Caracterízase pola deshidratación do núcleo do disco entre as vértebras. Posteriormente, a altura do disco redúcese. Nesta fase, o paciente non experimenta molestias significativas. Ás veces pódense producir sensacións desagradables durante o exercicio activo ou nunha posición inusual.
- Segunda etapa. . . Caracterízase por saíntes de discos, nos que se reducen os ocos entre as vértebras. Como resultado, as terminacións nerviosas están pellizcadas, o que provoca dor local con intensidade crecente con movementos bruscos
- Terceira etapa. . . Caracterízase pola abrasión da cartilaxe entre os tecidos vertebrais. Os síntomas desta etapa son pronunciados. Os pacientes quéixanse dunha forte dor que só se pode aliviar con drogas potentes
- Cuarta etapa. . . Caracterízase por unha mobilidade limitada total ou parcial.
É mellor comezar o tratamento da osteocondrose da columna vertebral nos primeiros síntomas. Neste caso, as posibilidades dunha recuperación completa son bastante altas.
Tipos de osteocondrose
Dependendo do lugar de orixe do proceso patolóxico, distínguense varios tipos de osteocondrose:
- Cérvix. . . Tal osteocondrose prodúcese cando hai trastornos nas vértebras cervicais. Os síntomas máis comúns da patoloxía son a dor aguda ao xirar a cabeza, espirrar e tossir e o lumbago.
- Pectoral. . . Esta osteocondrose é menos común que outras formas. As dores agudas non son características da patoloxía. A osteocondrose caracterízase por síntomas doutras enfermidades. A dor no esterno, por exemplo, fai que o paciente sospeite de anxina
- Lumbar. . . Tal osteocondrose ocorre con máis frecuencia que outras formas. Isto débese a que é a columna lumbar a que experimenta un maior estrés. Os pacientes quéixanse non só de dor severa, senón tamén de sensación de adormecemento (incluso nas pernas)
Nalgúns casos, diagnostícase a osteocondrose do cóccix. Tamén existe o concepto de patoloxía mixta, na que 2 partes da columna vertebral están implicadas no proceso patolóxico. Con osteocondrose difusa, todos os segmentos da columna vertebral están afectados.
Síntomas de osteocondrose en adultos
Os principais síntomas dos cambios patolóxicos na columna vertebral en pacientes adultos inclúen:
- Dor que pode producirse no pescozo, ombreiros, parte inferior das costas e incluso nas costelas
- Sensación de rixidez nas costas e nas costas
- Adormecemento nos membros
- Espasmos musculares ou sensación de debilidade neles
- Arrepíos e dores no corpo
- Aumento da fatiga
- Mareos e dores de cabeza provocados por terminacións nerviosas pellizcadas
En estadios avanzados, os pacientes quéixanse de trastornos sensoriais nas costas, pernas e brazos, dor na zona cardíaca, trastornos no funcionamento do sistema xenitourinario (dificultade para ouriñar, por exemplo).
Os síntomas da patoloxía a miúdo intensifícanse despois dun traballo intenso, deportes intensos, exposición a baixas temperaturas no corpo.
Complicacións
Os procesos destrutivos que afectan os discos entre as vértebras, reducen a súa densidade e provocan unha perda da capacidade de absorción de choques. Isto provoca danos nos músculos, articulacións e ligamentos. Cun longo curso de osteocondrose, non só se exprimen as terminacións nerviosas individuais, senón tamén a medula espiñal no seu conxunto, o que leva a complicacións do sistema nervioso.
O deterioro do subministro sanguíneo a todo o corpo leva a un aumento das manifestacións de enfermidades crónicas.
A osteocondrose tamén pode provocar patoloxías como:
- Lumbago(dor aguda na rexión lumbar)
- Espondilose(destrución das vértebras)
- Estenose espinal, no que o traballo de todo o sistema nervioso central está significativamente prexudicado
Diagnóstico
O diagnóstico de osteocondrose lévase a cabo mediante varios métodos instrumentais. O diagnóstico primario faise en base ao exame e recollida de anamnesis.
O médico entrevista ao paciente e aclara:
- Momento de inicio dos primeiros síntomas
- Duración da dor
- Características dos signos dunha condición patolóxica
Durante a inspección:
- A posición corporal do paciente avalíase de pé e sentado
- Determínase a cantidade de movemento
- Avalíase a marcha e os cambios nela
- O estado da pel examínase para identificar as áreas de peeling e vermelhidão
- Probasanse áreas onde o paciente experimenta sensacións dolorosas
- Avalíase o estado xeral do corpo
- Determínanse as áreas nas que se musculan os espasmos
Os principais métodos instrumentais para diagnosticar a osteocondrose inclúen:
- Exame de raios X. . . Permite determinar o estreitamento das lagoas entre as vértebras individuais
- Tomografía computarizada. . . Durante este estudo determínanse as vértebras que sufriron durante o proceso patolóxico.
- Resonancia magnética(Imaxe por resonancia magnética). Este estudo é o máis preciso e permítelle avaliar todos os procesos destrutivos na columna vertebral.
Tratamento
O tratamento da osteocondrose lévase a cabo sempre de xeito integral.
A terapia inclúe:
- Tomar medicamentos
- Masaxe
- Realización de exercicios especiais
- Fisioterapia
- Tracción (incluído o subacuático)
- Terapia manual
O tratamento da osteocondrose da columna cervical, torácica e lumbar depende en gran parte dos síntomas.
Masaxe, por exemplo, prescríbese cando o paciente non ten dor severa. As sesións permiten reducir o ton muscular, mellorar o fluxo sanguíneo e fortalecer os discos intervertebrais.
Fisioterapiapermítelle fortalecer os músculos das costas, para formar un corsé fiable que asegure a correcta distribución da carga na columna vertebral. Durante a lección, mellora a nutrición dos tecidos e aumenta a circulación sanguínea. A fisioterapia axuda incluso con mobilidade reducida. Para acadar os resultados desexados, o exercicio debe facerse regularmente, lentamente e sen problemas, e controlar a respiración e a frecuencia cardíaca. Antes de comezar as clases, asegúrese de consultar a un médico. Todos os exercicios están supervisados por un instrutor experimentado. Só neste caso, o tratamento da osteocondrose lumbar ou doutra columna vertebral aliviará os síntomas da enfermidade e eliminará as súas causas.
Fisioterapiaeficaz na loita contra a dor. Normalmente, os pacientes son derivados para terapia de ultrasóns, magnetoterapia e exposición a correntes de baixa frecuencia. A fisioterapia permítelle normalizar os procesos metabólicos, reducir a inflamación, mellorar a mobilidade das articulacións e aliviar o inchazo.
Tratamento de rehabilitación
O tratamento de rehabilitación da osteocondrose da columna tamén se realiza baixo a estreita supervisión dun médico. Está dirixido a restaurar a saúde despois da patoloxía. A terapia lévase a cabo só cando a dor diminúe e o paciente deixa de experimentar molestias graves.
As técnicas restauradoras máis populares inclúen:
- Natación regular
- Terapia manual
- Masaxe
- Electroforese e magnetoterapia
- Tratamento expoñendo a zona afectada a raios láser
- Corrección nutricional
- Traballando cun psicólogo
- Visita de sauna
- Hidromassaxe
- Aplicación de barro curativo
Recoméndase aos pacientes que se sometan a tratamentos de spa en institucións especializadas. Ademais, a terapia pódese levar a cabo de xeito ambulatorio. O tratamento de rehabilitación da osteocondrose da parte inferior das costas e doutros departamentos lévase a cabo nun complexo do mesmo xeito que o principal. Neste caso, nótase o seu alto rendemento.
Profilaxe
Se a prevención da osteocondrose lévase a cabo de xeito oportuno, non terá que tratar co tratamento da patoloxía.
Os especialistas desenvolveron toda unha serie de medidas preventivas.
Consiste en:
- Restrinxir o levantamento de obxectos pesados
- Nutrición adecuada
- Manter unha rutina diaria e descansar regularmente
- Nadar
- Tomar suplementos alimentarios especiaisque contén elementos valiosos para o tecido da cartilaxe (mucopolisacáridos)
- Facer exercicio sinxelo
Se no traballo ou na casa tes que pasar moito tempo sentado, debes facer descansos regulares, levantarte, camiñar, aliviar a tensión das costas.
Todas as recomendacións para a prevención da osteocondrose serán dadas por un médico. Ao poñerse en contacto con el, pode evitar o desenvolvemento dun perigoso proceso patolóxico.
Beneficios do tratamento nunha clínica profesional:
- Emprega médicos altamente cualificados. Levan a cabo un diagnóstico integral de osteocondrose e o tratamento desta enfermidade usando técnicas modernas e os últimos logros.
- O tratamento da osteocondrose lévase a cabo mediante un método de inxección único. Permite eliminar de forma permanente e rápida a dor e reducir a inflamación nos tecidos.
- A clínica emprega médicos que realizan hábilmente bloqueos e realizan outros tratamentos especializados, eliminan os síntomas da enfermidade, incluso en estadios avanzados.
- Os especialistas implementaron con éxito técnicas de rehabilitación que consolidan os resultados da terapia e impiden o desenvolvemento do proceso patolóxico. Grazas a isto, os pacientes, incluso con estadios avanzados da enfermidade, manteñen actividade física.
- Os médicos evitan numerosas complicacións da osteocondrose, que inclúen curvatura da columna vertebral, hernia e parálise dos membros.
- Os exames, a terapia e a prevención de enfermidades lévanse a cabo sempre nun ambiente cómodo para o paciente. Préstase atención a todos os que recorren aos profesionais para pedir axuda.
- Participación na terapia non só de ortopedistas, senón tamén doutros especialistas.